پست پایانی

ساخت وبلاگ

بسم الله الرحمن الرحیم

من از نماز به این نکته اش رسیدم که

«سلام» وقت خداحافظی چه دلگیر است

می گن هر آغازی پایانی داره و این هم نقطه پایان وبلاگ «شاه نامقصود» یا همون «خلوت من (مهدی)» سابقه.

این وبلاگ با همه فراز و نشیب هاش و محاسن و معایبش، درس های خوبی برای خودم داشت. با انسان های جدیدی آشنا شدم که غالباً شریف و محترم بودند. مطالبی از دیگران یاد گرفتم و با نوشتن و سر و کلّه زدن های طولانی و مستمر، قدری خشت خام وجودم رو پختم.

به هر حال؛ اول لازم می دونم بابت خطاهایی که فهمیدم و یا احیاناً نفهمیدم از خداوند متعال طلب مغفرت کنم. بعد هم از همه افرادی که تو این هشت سال اومدن و رفتن طلب حلالیت کنم. اگر ببخشید بزرگواری خودتون رو رسوندین و اگر هم برای گذشتن ملاحظه دارید، خواهش می کنم تو نظرات موضوع رو بگید و یه راهی بذارید جلو پام که رضایتتون رو جلب کنم. بخوام یا نخوام هر چند هفته یک مرتبه یادم می افته وبلاگی داشتم و یک زمانی برو بیایی داشت و حدوداً بازدید روزانه ش به 200 می رسید؛ پس نظرات رو چک می کنم.

نکته آخر: از هر کسی که باز هم اومد و این جملات رو خوند می خوام برام دعا کنه. صدر حوائج همه فرج حضرته. منتها بعدش برای منِ عاصی طلب شهادت کنید.

خدا به شهید حجت الله رحیمی خیر بده که به ما یاد داد واسه طلب شهادت این طور به خدا عرضه بداریم:

«خدایا! اگر بگویی لیاقت نداری خواهم گفت لیاقت کدام یک از الطاف تو را داشته ام؟!»

والعاقبة للمتقین... و اخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین

یا علی

نقشه ها دارند.....
ما را در سایت نقشه ها دارند.. دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 313shab بازدید : 72 تاريخ : دوشنبه 10 بهمن 1401 ساعت: 16:14